مطالعه اثر کاتچین هیدرات بر سلولهای بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت تیمار شده با دی ۲-اتیل هگزیل فتالات

سلولهای بنیادی مزانشیم مغز استخوان (BMSCs۳)، سلولهایی باقابلیت تقسیم و تمایز می باشند که پیش ساز استئوبلاست ها و مسئول تولید ماتریکس استخوان هستند. انسان از طریق غذا، آب و تماس با تجهیزات پزشکی ، در معرض DEHP قرار م ی گیرد. DEHPاز طریق خون محیطی BMSCs را آلوده و با القاء استرس اکسیداتیو، باعث اختلال در عملکرد این سلولها و در نتیجه کاهش جمعیت سلولهای استئوبلاست میشود.کاتچین هیدرات (CH) به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی ، میتواند این سلولها را در برابر آسیب های اکسیداتیو محافظت نماید. روش کار: BMSCs بعد از کشت ، به مدت ۹۶ ساعت با غلظت های منتخب ۱۰۰ و ۵۰۰ میکرومولار DEHP و ۲۵/۰ میکرومولار CH تیمار و خودنوزائی و توانائی تکثیر، میزان پروتئین سلولی ، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی CAT)، (SOD، میزان پر اکسیداسیون لیپید و توانایی آنتی اکسیدان کل اندازهگیری شد. نتایج : دادهها نشان داد که DEHP باعث کاهش توانایی زیستی و تکثیری BMSCs و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شد. همچنین DEHP باعث افزایش میزان MDA وکاهش توان آنتی اکسیدانی کل شد. غلظتهای کم CH هیچگونه اثر نامطلوبی بر توان زییستی سلولها نداشت اما غلظت ۲۵/۰ میکرومولار بیشترین اثر معنی دار افزایشی را بر توان تکثیری سلولها نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که CH باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و توان آنتی اکیسدانی کل شد. تیمار همزمان، CH توانست اثر سمی DEHP را مرتفع نماید ولی این جبران نتوانست اثر نامطلوب DEHP را کاملا در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشد. نتیجه گیری: تیمار ۹۶ ساعت CH برای مقابله با اثر سمی DEHP کافی نیست لذا تیمار با CH در طولانی مدت پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

سلول بنیادی مزانشیم مغز استخوان ، دی-۲-اتیل هگزیل فتالات ، کاتچین هیدرات