نقد دیدگاه ابن باجه مبنی بر ارجحیت حکیم بر نبی

ابن باجه اندلسی و برهماییان هندی و برخی فلاسفه نیاز بشر به نبی و آموزه های وحیانی را مورد تردید قرار داده اند و عقل را برای هدایت انسان کافی دانسته اند اما از نظر مسلمانان همانگونه که عقل حجت باطنی است نبی حجت ظاهری است و این دو همسنگ یکدیگر محسوب میشوند، لیکن عقول بشری برای رشد و تکامل خود نیازمند هدایت عقول برتر انبیاء که متصل به وحی هستند می باشند، از آنجا که حکمت نشآت گرفته از تعالیم انبیاء می باشد، اساسا حکیم واقعی انبیاء هستند و انسانها حکمت را از انبیاء آموخته اند، لذا باتوجه به آشفتگی آراء حکماء و خطاهای فاحش علمی آنها در مقایسه با عصمت انبیاء و جامعیت علمی و اتصال انبیاء به اول و آخر این عالم و توانایی پاسخگویی به سوالات اساسی بشر در مقابل لاادریگریها و ناتواناییهای حکما باعث شده این قیاس قیاس مع الفارق تلقی شده و برتری نبی بر حکیم اثبات شود و بهترین حکما و عاقل ترین انسانها انبیاء و سپس نزدیکترین افراد به ایشان محسوب شوند.

کلیدواژه ها:

نبی ، حکیم ، عقل ، وحی ، ارجحیت