اثر هشت هفته تمرین مقاومتی پیش رونده بر توانایی راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه و هدف: تمرین ورزشی یک راهکار موثر در درمان بیماری MS محسوب می ­شود. در این مطالعه، به بررسی تاثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر میزان خستگی، توانایی راه ­رفتن و کیفیت ­زندگی در زنان مبتلا به MS پرداخته شد.مواد و روش­ ها: ۱۶ نفر از زنان مبتلا به MS در این پژوهش شرکت کردند. این افراد به طور تصادفی در دو گروه شاهد (۸.۱۵±۳۲.۳۷ سال) و گروه آزمایش (۵.۳۷±۲۹.۷۱ سال) قرار گرفتند. در گروه آزمایش فعالیت مقاومتی فزاینده به مدت ۸ هفته اجرا شد. قبل و پس از برنامه تمرینی، سرعت راه رفتن، استقامت راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه ­های تکراری برای آنالیز آماری استفاده شد. سطح معناداری ۰.۰۵>P در نظر گرفته شد.یافته ­ها: توانایی سرعت و استقامت راه ­رفتن در گروه آزمایش نسبت به قبل از تمرین به طور معنا­داری افزایش یافت؛ اما، در گروه شاهد سرعت و استقامت راه­ رفتن نسبت به قبل کاهش معناداری یافت (۰.۰۴=P). از طرفی، کاهش معنادار خستگی در گروه آزمایش نسبت به قبل از تمرین نشان داده شد (۰.۰۰۱=P)؛ درحالی­ که خستگی در گروه شاهد نسبت به قبل به طور غیرمعناداری افزایش پیدا کرد (۰.۷۳=P). تمرینات مقاومتی موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS نسبت به قبل از تمرین شد (۰.۰۱=P)، این در حالی است که میزان کیفیت ­زندگی (۰.۰۴=P) گروه شاهد نسبت به قبل کاهش یافت (۰.۰۴=P). میزان کیفیت زندگی و خستگی در قبل و پس از مداخله تمرینی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد، اما توانایی راه­ رفتن (سرعت و استقامت) پس از مداخله تمرینی در گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بود.بحث و نتیجه­ گیری: تمرین مقاومتی فزاینده با شدت متوسط می ­تواند منجر به افزایش توانایی راه رفتن، کاهش خستگی و در نهایت منجر به بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به MS می­ شود.

کلیدواژه ها:

مولتیپل اسکلروزیس ، تمرینات مقاومتی ، توانایی راه رفتن ، کیفیت زندگی ، سلامت روان