بررسی تاثیر شکل و تعداد دیافراگم های میانی بر پاسخ سازه ای عرضه پل های مرکب با شاه تیر فولادی تحت بار زنده آشتو

دیافراگم ها اعضایی از روسازه پل هستندکه نیروهای جانبی و بارها را به تکیه گاه ها منتقل نموده و همچنین نیروهای پیچشی را نیز در پل کنترل می کنند و یکی دیگر از مزیت های آن می توان به توزیع بارزنده ترافیک در پل نام برد. در این تحقیق تاثیر افزایش تعداد و تیپ دیافراگم های مبانی بر میزان نیروهای داخلی و تغییر شکل ایجاد شده در روسازه ی پل های مرکب با شاه تیر فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور مدل های عددی متعددی از پل های مرکب با شاه تیر فولادی با تیپ های مختلف دیافراگم (هفتی، هشتی و ضربدری) تحت بار زنده آشتو طراحی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی این است که تعداد و تیپ دیافراگم های روسازه در اینگونه پل ها تاثیر کمی بر میزان لنگرهای خمشی مثبت و منفی و نیروهای داخلی و پاسخ سازه ای ایجاد شده تحت بار زنده آشتو در عرضه پل دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی پل ، پل های با شاه تیر فولادی ، دیافراگم ، آئین نامه آشنو ، نیروهای سازه ای