حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری

حقوق مالکیت فکری به مالکان حقوق قانونی انحصاری اعطا می کند و دسترسی دیگران را به آن محدود می کند و در نتیجه رقابت در بازار را کاهش می دهد. از سوی دیگر قانون رقابت/قانون ضد تراست به دنبال ارتقای رقابت و افزایش دسترسی به بازار است.به عقیده برخی حقوق رقابت برای جلوگیری از انحصار شکل گرفته و بر رفتار بنگاه اقتصادی نظارت دارد تا رقابت در بازار مخدوش نشود و حقوق مالکیت فکری در پی حمایت از حقوق انحصاری حاصل از دارایی های فکری است لذا کاملا در تضاد با یکدیگر هستند. و از طرفی عده ای دیگر بر این باورند که بین این دو تعارضی وجود ندارد؛ ولی آنچه باعث اختلاف به نظر می رسد مبنای استدلال و توجیه نظر اخیر است؛ زیرا عده ای با توجه به خصوصیات حقوق رقابت. آن را مسلط بر حقوق مالکیت فکری می دانند، حال آن که عده ای دیگر به تعامل بین این دو عقیده دارند و معتقدند این دو قلمرو نه تنها می توانند همزیستی کنند، بلکه مکمل یکدیگر هستند. هدف این مقاله بررسی چگونگی ارتباط و وابستگی حقوق مالکیت حقوق مالکانه و حقوق رقابت به یکدیگر ا ست. این مطالعه بر این واقعیت متمرکز است که برای توسعه کارایی اقتصادی کشور، هر دو حقوق مالکیت و قانون رقابت باید همزیستی داشته باشند. هر گونه بحث در مورد رابطه بین قوانیه رقابت و حقوق مالکیت معنوی باید با تعریف این دو اصطلاح آغاز شود. منظور از حقوق مالکیت معنوی تشویق خلاقیت مخترعان از طریق اعطای حقوق معینی به آنها در مورد اختراعاتشان است که از منافع آنها محافظت می کند. اینها حقوق استثنایی هستند که به مخترعین حقوق موقتی می دهد تا دیگران را از استفاده از IPR خود منع کنند. از سوی دیگر قانون رقابت برای ترویج رشد د اقتصادی از طریق محد ود کردن حفوق ی ناشی از مالکیت خصوصی به منظور جلو گیری از رفتارهای ضد رقابتی وجود دارد. قانون رقابت به دنبال حفظ ماهیت رقابتی بازارها است، زیرا رقابت بین نیروهای بازار برای محافظت از مصرف کننددگان در برابر سوء استفاده حیاتی است.

کلیدواژه ها:

حقوق رقابت ، حقوق مالکیت فکری ، مالکیت معنوی