مدیریت و بهینه سازی طراحی سیستم تهویه حین اجرا در ایستگاه های قطار درون شهری

هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر مدیریت و بهینه سازی طراحی سیستم تهویه حین اجرا در ایستگاه های قطار درون شهری امی باشد، به منظور بررسی هدف مقاله از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته است. سیستم تهویه ، باید قادر به تهیه کمیت و کیفیت مناسبی از هوا باشد، که به تناسب نیاز بین قسمتهای مختلف فضای زیرزمینی ، توزیع گردد. تهویه یکی از جدی ترین مسائلی است که در هنگام طراحی و شروع اجرای هر پروژه معدنی یا تونل سازی باید در نظر گرفته شود و بدون تهویه انجام هیچ فعالیتی در آن ممکن نخواهد بود . این مسئله بویژه در مورد فضاهایی که میزان تولید آلاینده ها در آنها زیاد بوده و یا دهانه ارتباطی آنها با هوای آزاد فاصله زیاد می گیرد، حائز اهمیت است. در ضمن امروزه تهویه در فضاهای زیرزمینی یکی از موثرترین پارامتر در ساخت تونل ها و ایستگاه های مترو است . نبود هوای کافی در بسیاری از جبهه کارهای تونل و ایستگاه های مترو می تواند منجر به خسارات جانی شود . درمقابل وجود هوای تمیز در داخل جبهه های کاری علاوه بر بالابردن بازدهی کارگران، همچنین رابطه مستقیم بر عمکرد ماشین آلات و میزان خرابی آن دارد. تهویه حین اجرا یکی از موثرترین عوامل در بهبود عملکرد ماشین آلات، پیشرفت در جبهه های کاری و عملکرد پرسنل اجرایی و در نتیجه مدیریت سیستم اجرایی پروژه خواهد داشت. بنابراین می توان بیان کرد که مدیریت و بهینه سازی طراحی سیستم تهویه حین اجرا در ایستگاه های قطار درون شهری نقش بسزایی دارد .در این مقاله با محاسبه هوای مورد نیاز برای افراد، ماشین آلات، کنترل گرد و غبار و نشت هوا در لوله های تهویه و همچنین محاسبه دبی تهویه طبیعی ایستگاه و افت فشار تونل، سیستم تهویه حین اجرا طراحی شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد، تهیه ۲ جت فن مدل IVH با قطر دهانه ۱۲۵ برای تهویه تونل، گزینه بهینه برای سیستم تهویه این ایستگاه است.

کلیدواژه ها:

سیستم تهویه ، فضای زیر زمینی ، مدیریت و بهینه سازی ، قطار شهری ، سیستم تهویه حین اجرا ، ایستگاه ها