جذب متیلن بلو توسط بایوچار از محلول های آبی

بیوچار قابلیت حذف آلاینده­های آلی از خاک، آب و رسوبات را دارد و از انتقال مواد سمی از محیط به گیاه و سایر موجودات می­کاهد. در این تحقیق توانایی بیوچارهای مختلف جهت جذب متیلن بلو از محلول آبی مورد بررسی قرار گرفت. از چهار نوع ماده خام اولیه کاه برنج، پوسته برنج، باگاس نیشکر و خرده چوب نراد در دو شرایط دمایی ۳۰۰ و ۶۰۰ درجه سانتی­گراد استفاده شد. آزمایش­های سینتیک جهت تعیین زمان تعادل، pH بهینه و مقدار جاذب انجام گرفت. هم­دما جذب متیلن بلو توسط بیوچار کاه برنج تولید شده در دمای ۶۰۰ درجه سانتی­گراد (ب. ک.۶۰۰) تعیین شد. از بین بیوچارهای موجود، ب. ک. ۶۰۰ بیشترین توانایی جذب متیلن بلو را داشت. جذب متیلن بلو توسط ب. ک. ۶۰۰ بعد از گذشت ۳۰۰ دقیقه به تعادل رسید. pH بهینه و مقدار جاذب به ترتیب ۷ و ۵/۲ گرم بر لیتر تعیین شد. فرایند جذب متیلن بلو توسط ب. ک. ۶۰۰ با مدل خطی هم­دما لانگمویر مطابقت داشت و حداکثر ظرفیت جذب ۸۵/۲۷ میلی­گرم بر گرم به دست آمد. بنابراین ب. ک. ۶۰۰ جاذب مناسبی برای حذف متیل بلو از محلول­های آبی است.

کلیدواژه ها:

پساب ، زمان تعادل ، سینتیک ، لانگمویر