توسعه راهکاری ژئومتالورژیکی برای ذخیره سنگ آهن دیوالان

دانش ژئومتالورژی با ترکیب اطلاعات زمین شناسی ، فرآوری و متالورژی ، برای هر کانسار یک برنامه ریزی تولید و مدیریت کارآمد ایجاد خواهد کرد؛ که قابلیت مواجه شدن با ریسک های مختلف معدنکاری و فرآوری را دارد. هدف از این تحقیق ، بکارگیری روند ژئومتالورژی برای معدن آهن دیوالان واقع در استان آذربایجانغربی است . در معدن سنگ آهن دیوالان ۴ زون با ویژگی های بافت و ساختاری متفاوت شناسایی شده؛ که به دلیل تغییرات کانه ، فرآوری آنها به یک روش واحد امکانپذیر نیست . با نمونه برداری از زونهای مختلف ، بر روی آنها آنالیزهای مختلف شیمیایی XRF) و شیمی تر) و کانی شناسی (مطالعات کانی شناسی نوری ) انجام گرفته است . در مرحله بعد با انجام تست های مختلف خردایش (سنگ شکنی و آسیاکنی ) و جدایش مغناطیسی (دیویس تیوب) به بررسی رفتار فرآوری زونهای مختلف کانسار پرداخته شده است . بر اساس نتایج ، عیار آهن کل در زونهای مختلف معدن از تقریبا ۱۷ تا بیش از ۴۶ درصد متغیر است . در یکی از زونهای معدن گوتیت کانی اصلی حاوی آهن است . این زون کانسنگ آهن محسوب نشده و می توان آن را به عنوان سنگ میزبان یا واحدهای کمر پایین /کمر بالای کانسنگ آهن یا میان لایه های بین کانسنگ در نظر گرفت . در سه زون دیگر مگنتیت کانی اصلی آهن بوده، که در برخی موارد به هماتیت تبدیل شده است (مارتیتی شدن). در یکی از زونهای معدن نیز ادخالهای ریز از کانی پیروتیت (حدود ۵/۰ درصد) در بلورهای مگنتیت یافت شده است . نتایج تست های خردایش و مغناطیسی گویای آن بوده که فرآوری زون گوتیتی معدن توجیه پذیر نیست . در مورد زونهای دیگر، نیز تعداد و ترتیب مراحل خردایش و پرعیارسازی کاملا متفاوت و منحصربفرد است .

کلیدواژه ها:

دیوالان ، سنگ آهن ، بافت ، کانی شناسی ، جدایش مغناطیسی ، ژئومتالورژی