تحولات دگرگونی ملانژ افیولیتی صوغان (جنوب خاوری زاگرس) در ارتباط با واحدهای عشین و صغین

ملانژ افیولیتی صوغان دربردارنده واحدهای دگرگونی با سنگ مادر و درجه دگرگونی متفاوت است . در این مجموعه سه واحد دگرگونی با دما، فشار و قدمت مختلف وجود دارد که متشکل از واحد عشین (گنیس مافیک و فلسیک ) و صغین (شیست های آبی و سرپانتینیت ) و توده سیاه کوه (توده آتشفشانی منسجم ) است . بررسی های پتروگرافی و دما-فشارسنجی به اضافه داده های به دست آمده از پژوهشگران پیشین نشان می دهد که واحد قدیمی تر عشین در شرایط گرادیان زمین گرمایی بالاتری (دمای ۵۹۴ ± ۷۴ ºC و فشار ۱۰/۸ ± ۲/۱ kbar ) نسبت به واحد صغین (دمای ۳۸۴ ± ۳۷ ºC و فشار (۱۱/۳ ± ۱/۱ kbar دگرگون شده است . پاراژنز کانی شناسی شیست های آبی صغین شامل لاوسونیت ، گلوکوفان، آراگونیت ، فنژیت سیلیس بالا، امفاسیت و گارنت است در حالی که در پاراژنز کانی شناسی گنیس های عشین هورنبلند، پلاژیوکلاز، گارنت و فنژیت کم سیلیس است .

کلیدواژه ها:

شیست آبی ، گنیس ، صوغان ، زاگرس