داکینگ مولکولی اثر ترکیبات گیاهی در مهار EGFR به منظور درمان سرطان

زمینه وهدف: سرطان همچنان یکی از تهدیدهای اصلی برای جامعه بشری است زیرا روز به روز در حال گسترشاست و درمان کاملی برای آن وجود ندارد. موتاسیون هایی که باعث بیان بالای فاکتور رشد اپیدرمی می شوند منجر بهایجاد سرطان می شوند. از این رو, این فاکتور به عنوان یک هدف مولکولی بالقوه برای درمان سرطان است و مهارکنندههای این آنزیم در زمینه ی درمان سرطان اهمیت خاصی دارند. این مطالعه قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی اثرترکیبات در مهار آنزیم EGFR تیروزین کیناز گامی در درمان بیماری آلوپسی بردارد. روش تحقیق: در این مطالعه برایبررسی نحوه اتصال ترکیب به جایگاه فعال آنزیم، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات، بهینه سازی انرژی ، مطالعه داکینگ وتجزیه و تحلیل های نهایی به ترتیب از نرم افزار های ,Discovery studio,chimera, Hyperchem و سرور آنلاین Hdock ،PUbChem ، drugbank استفاده شد. یافته ها: ترکیبات مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال آنزیم می باشند، و سطحانرژی اتصال در سیلیمارین -۱۶۹/۰۹ سیتریک اسید -۱۰۷/۶۷ در آلانتوئین -۹۵/۴۵ و در نوبیلتین -۱۴۴/۶۵ بود در بینهمه آنها بهترین نتایج داکینگ مربوط به سیلیمارین بود. این ترکیب دارای بیشترین سطح منفی انرژی اتصال بود. نتیجهگیری: با توجه به اثر بخشی نسبتا بالای ترکیبات در مطالعه بیوانفورماتیکی، برای بررسی های تکمیلی می توان اثر اینترکیبات را در شرایط in vitro و in vivo مورد آنالیز قرار داد.

کلیدواژه ها:

سرطان ، EGFR ، داکینگ مولکولی ، انرژی اتصال ، بیوانفورماتیک