پیآمد کاربرد کود گاوی و زغال زیستی آن بر برخی از فرآیندهای چرخه نیتروژن در خاک

در سال­های اخیر، کاربرد زغال زیستی در خاک­های سرزمین­های خشک و نیمه­خشک به منظور افزایش کربن آلی خاک مورد توجه قرار گرفته است. با وجود این، گزارش­های اندکی در ارتباط با پیامد زغال زیستی بر بازچرخ نیتروژن در خاک­های چنین سرزمین­هایی در دست است. هدف از پژوهش اخیر بررسی پیامد کاربرد کود گاوی و زغال زیستی آن بر برخی از فرآیندها و ویژگی­های زیستی کارا در چرخه نیتروژن در یک خاک آهکی می­باشد. بدین منظور مقادیر ۰، ۱، ۲ و ۵ درصد از کود گاوی و زغال زیستی آن به یک خاک آهکی افزوده شد و سپس برای ۳۰ و ۹۰ روز انکوباسیون گردید. یافته­ها نشان داد که نیتروژن زیست توده میکروبی و فعالیت آنزیم اوره­آز در خاک­های تیمار­شده به کود گاوی با شدت بیشتری در برابر خاک­های تیمارشده به زغال زیستی افزایش می­یابند. کاربرد زغال زیستی به میزان ۲ و ۵ درصد، کانی شدن نیتروژن را به میزان ۵/۲۰ و ۳/۳۲ درصد در زمان ۳۰ روز و به میزان ۱۰۳ و ۱۰۶ درصد در زمان ۹۰ روز انکوباسیون افزایش داد. افزودن ۱ تا ۵ درصد کود گاوی به خاک، افزایش کانی شدن نیتروژن را به میزان ۳۸-۲۳۵ درصد در زمان ۳۰ روز و ۱۰۵-۲۱۴ درصد در زمان ۹۰ روز انکوباسیون به همراه داشت. در ۳۰ روز انکوباسیون، تنها کاربرد ۵ درصد زغال زیستی، نیتریفیکاسیون را افزایش داد. در ۹۰ روز انکوباسیون، کاربرد ۱، ۲ و ۵ درصد زغال زیستی، افزایش نیتریفیکاسیون را به میزان۱۰-۵۰ درصد در برابر شاهد به همراه داشت. در برابر آن، افزودن کود گاوی به خاک باعث افزایش نیتریفیکاسیون به میزان ۳۰۰-۱۵۰۰ و ۳۹-۹۵ درصد در برابر شاهد پس از ۳۰ و ۹۰ روز انکوباسیون شد. به طور کلی، یافته­ها نشان داد که کاربرد زغال زیستی کود گاوی در برابر کود گاوی می­تواند کانی شدن نیتروژن و نیتریفیکاسیون را کاهش داده و از آبشویی سریع نیترات جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

زغال زیستی کود گاوی ، کانی شدن نیتروژن ، آمونیفیکاسیون ، نیتریفیکاسیون