ارزیابی نتایج الگوریتم های SEBAL و Qwater با استفاده از داده های زمینی Scintillometer

تبخیر و تعرق واقعی از مهمترین فاکتورهای بیلان آب در یک حوزه آبریز خشک و نیمه خشک است که محاسبات مربوط به آن دارای پیچیدگی و دشواری بوده و نیز روشها و ابزارهای مختص خود را نیازمند است . طی این تحقیق در قدم اول مقادیر تابش خالص سطحی (RN۱)، شارگرمای خاک(G۲)، شارگرمای محسوس(H۳) و تبخیر و تعرق لحظه ای ETinst)۴) بوسیله دو روش SEBAL ۵و QWater با استفاده از تصاویر ماهواره لندست ۸ محاسبه گردید. درقدم دوم نتایج با دادههای زمینی ثبت شده بوسیله دستگاه سنتیلومتر مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفت . مدلها در طول دوره رشد یونجه در اقلیم نیمه خشک در ایستگاه اندازهگیری در اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده همبستگی قوی بین مقادیر تبخیر و تعرق براورد شده توسط الگوریتم سبال و کیوواتر است .(r۲=۰.۷۴) در بررسی نتایج حاصل از الگوریتم ها و دستگاه سنتیلومتر نیز نتایج الگوریتم سبال صحت بالاتری را نمایش داد (r۲= ۰.۹۱)، همچنین دیده می شود که روش Qwater حساسیت بیشتری به زمین های دارای پوشش گیاهی کم تراکم دارد.

کلیدواژه ها:

QWater ، SEBAL ، Scintillometer ، ارزیابی