ارزیابی ریسک آل ینده های هوای منطقه ۱۰ شهرداری تهرانبر سلامت شهروندان )مطالعه موردی: ذرات معلق با قطر کمتر قطر کمتر از ۲/۵ میکرون ))PM۲.۵(

هدف از این تحقیق ارزیابی ریسک زیست محیطی و بهداشتی آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ۵/۲ میکرون در منطقه ۱۰ شهرداری تهران می باشد . این تحقیق به لحاظ خروجی ها از نوع کاربردی است . در ابتدا، از طریق ایستگاههای سنجش و اندازه گیری آلاینده در سطح منطقه ، دادههای مربوط به سال ۱۳۹۸ جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت . بر اساس درونیابی به روش کریجینگ و بر اساس وزن آلاینده، به تفکیک رستر مربوطه تولید و کلاس بندی بر اساس محدوده حداقل و حداکثر انجام شد. در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا طبقه بندی سطح اهمیت ایمنی بهداشتی نیز صورت گرفت و نقشه مربوطه تهیه گردید . از طریق تکنیک IO اقدام به روی هم گذاری لایه موقعیت مکانی کاربری های حساس و آسیب پذیر در سطح منطقه و لایه پهنه بندی آلاینده منواکسید کربن گردید. نتایج بیانگر آن بوده است که منطقه ۱۰ شهرداری تهران با میانگین غلظت ۱۰۵ میکروگرم بر مترمکعب دومین منطقه آلوده به لحاظ این آلاینده در سطح شهر تهران است . همچنین ؛ بیشترین میزان آلاینده PM۲.۵ متعلق به نیمه شمالی ، جنوبی و غربی منطقه می باشد. همچنین ؛ مقایسه با استاندارد نشانگر آن است که در منطقه مطالعاتی تنها ۲ وضعیت ناسالم و ناسالم برای گروههای حساس وجود داشته است . ارزیابی ریسک زیست محیطی و بهداشتی در خصوص این آلاینده نشانگر آن است که براساس روش ویلیام فاین ، عدد ریسک ۱۰۵ تعیین شده است ، که نشان دهنده سطح ریسک متوسط می باشد. بنابراین ؛ نیازمند اقدامات اصلاحی و اضطراری برای کنترل ریسک می باشد.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، ارزیابی ریسک ، آلودگی هوا ، کاربریهای حساس ، منطقه ۱۰ شهرداری تهران..