آسیب شناسی آموزش متون منثور ادبی در آموزش عالی

آموزش زبان و ادبیات فارسی در سرزمین پارس از اهداف محوری برنامه درسی ملی و لازمه تحقق بنیاد عام تربیتی یعنیشکوفایی فطرت الهی است و در جامعه و فرهنگ ایرانی اسلامی، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. امروزه در حوزهآموزش زبان و ادبیات فارسی در برنامه درسی ملی، آسیب و ایراد از جهتی وارد است که مربیان و متولیان عهده دار اینمسئولیت، در حالی به برنامه های آموزشی دهه های قبل، فنون و روش های آن وابسته اند و از نوآوری و خلاقیت به دوراند که مخاطبان شان دیگر آن کار آموزان دوره های قبل نیستند! امروزه آنان به زندگی دیجیتال ورود پیدا کرده اند، دردنیای مجازی سیر می کنند و اوقات خود را در تکاپوی محتوای موجود در این دنیا سپری می کنند و از جهتی منابع و آثارموجود نیز پویا و در حال گسترش و دگرگونی اند. در عصر جهانی شدن فناوری اطلاعات و هجوم شتابناک علوم، تجاربو رقابت تنگاتنگ جوامع بشری، یگانه راه حضور مستمر و موثر در صحنه جهان علمی_اجتماعی، بی تردید ارتقاء کیفیتنظام و برنامه آموزشی است به صورتی که این امر به مهم ترین دغدغه متولیان، صاحبنظران و کارشناسان مسائل تعلیم وتربیتی بدل شده است. به باور کارشناسان، بدون ارائه طرح و برنامه های جدید و نوین جهت تغییر در محتوا و برنامهآموزش و ترویج زبان و ادبیات فارسی، نمی توان این عنصر را در نسل حاضر برای زندگی در جامعه متحول کرد و بهاهداف آموزشی این حوزه دست یافت. این دستاورد مهم فکری، مسئولیت های تازه ای را بر دوش متولیان امر آموزشزبان و ادبیات فارسی می گزارد و تاکید بر ضرورت تجدید نظر در برنامه های نظام آموزشی می ورزد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ادبیات ، آموزش متون نثر ادبی ، آسیب شناسی آموزش ، برنامه درسی آموزش ادبیات