خطر ابتلا به سرطان تخمدان بعد از درمان نازایی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS04_055

تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هد ف : از آنجا که سرطان تخمدان پنجمین سرطان شایع در جوامع غربی است و به مرور زمان زنان بیشتری به دنبال درمان نازاییمیباشند، همچنین بحث و نگرانی هایی در مورد احتمال ارتباط میان درمان های باروری و سرطان تخمدان وجود دارد، مطالعه حاضر با هدفبررسی خطر ابتلا به سرطان تخمدان بعد از درمان نازایی طراحی و تنظیم شده است .رو ش کار : روش کار: مطالعه حاضر یک مرور خلاصه است که در سال ۲۰۲۲ طراحی شد. واژگان کلیدی های مربوطه در پایگاه های اطلاعاتیGoogle Scholar, ISC, Scopus ، PubMed و ISI برای بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ جستجو شدند. ۷۶ مقاله یافت شد که پس از بررسی،از ۴۱ مقاله جهت نگارش پژوهش حاضر استفاده شد .یافته ها: مطالعات نشان میدهند، ارتباط موثری بین استفاده از داروها و درمان های نازایی و خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنانی که به مدتطولانی و در دوزهای بالا (بیشتر از ۱۲ دوره تخمک گذاری) از داروها استفاده میکنند، وجود دارد. استفاده مکرر از داروها، ریسک ابتلا به سندرومتحریک بیش از حد تخمدان و کیست تخمدان را افزایش داده که میتوانند به سرطان تخمدان ختم شوند. آمارهای به دست آمده ابتلا به سرطانتخمدان در زنان پس از درمان نازایی یا حتی حین درمان را گزارش میدهد. از طرفی مطالعات دیگر، نه تنها ارتباط معنادار بین خطر سرطانتخمدان در زنانی که در مواجه با درمان های نازایی قرار گرفته اند را تایید نمیکند، بلکه حاکی از آن است که مصرف داروهای باروری بعد از یکسال، میتواند از خطر ابتلا به سرطان تخمدان به طرز چشم گیری بکاهد. در برخی گزارشات، زنانی که تحت در مان نازایی هستند ولی سابقهژنتیکی سرطان تخمدان ندارند را جزو گروه پر خطر نمیدانند .نتیجه گیری : شواهد بر آن است که اطمینانی از رابطه قطعی بین افزایش احتمال خطر ابتلا به سرطان تخمدان و درمان های نازایی نیست. تازمانی که این گمان وجود دارد، میبایست غربالگری هایی برای شناسایی افراد پر خطر و بررسی زمینه های ایجاد سرطان قبل از شروع درماننازایی صورت پذیرد.ضمنا بیماران باید نسبت به این احتمال آگاهی داشته باشند. از آنجایی که طول مدت و نوع درمان میتواند بر ایجاد سرطانتخمدان بیفزاید، باید از دوره های طولانی مدت به خصوص در زنان مقاوم به درمان اجتناب کرد. باتوجه به نتایج ضد و نقیضی که در این بارهوجود دارد، پیشنهاد میشود مطالعات بیشتری برای روشن شدن این ارتباط صورت پذیرد .

نویسندگان

فاطمه کشتکار

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران