بررسی زغال زیستی اصلاح شده، نانورس و پلی وینیل استات بر تثبیت خاک و کنترل فرسایش بادی خاک شنی و شنی لومی
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 51، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-51-4_010
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
چکیده مقاله:
فرسایش بادی یکی از مهمترین مسائل زیستمحیطی جهان محسوب میشود. این پدیده میتواند اثرات مخربی بر کیفیت آب، هوا و سلامت انسان داشته باشد.در سالهای اخیر استفاده از خاکپوش در کنترل فرسایش بادی و تثبیت خاک مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش استفاده از نانورس مونتموریلونایت، پلیمر پلیوینیلاستات و زغال زیستی کاه گندم به منظور دستیابی به یک خاکپوش طبیعی برای کنترل فرسایش بادی در خاکهای شنی و شنیلومی بصورت آزمایشگاهی با آزمایشهای تونل باد بود. به این منظور آزمایش فاکتوریل بهصورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورها شامل (۱) نوع خاکپوش (نانورس مونتموریلونایت، پلیمر پلیوینیلاستات و زغال زیستی کاه گندم)، (۲) غلظت خاکپوش (نانو رس: ۰، ۱۶ و ۳۲ ، پلیمر پلیوینیلاستات: ۰، ۸ و ۱۶ و زغال زیستی: ۰، ۶۵ و ۲۰۰ گرم بر متر مربع) و (۳) زمان (۲۱، ۴۲ و ۶۳ روز) بودند. دو نمونه خاک (شنی و شنیلومی) از کانون گرد و غبار جنوب شرق اهواز (کانون شماره ۴) نمونهبرداری شد. سینیهای آزمایش (با ابعاد ۵۰، ۳۰۰ و ۵۰۰ میلیمتر) تا لبه با خاک پر شدند. سپس، سوسپانسیون نانورس و پلیوینیلاستات بهصورت یکنواخت روی خاک اسپری شد. بیوچار نیز بهصورت یکنواخت با خاکها مخلوط شد. پس از گذشت مدت زمان مورد نظر سینیها در تونل با سرعت باد ۲۰ متر بر ثانیه به مدت ۵ دقیقه قرار داده شدند و سپس برخی ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی خاک (پایداری خاکدانهها، مقاومت نفوذی و مقاومت برشی) و تغییرات آنها نسبت به زمان اندازهگیری شد. مقدار هدررفت خاک در زمان اول در خاک شنی در تیمار نانورس، پلیمر و زغال زیستی نسبت به شاهد بهترتیب ۹۸، ۹۷ و ۴۳ درصد و در خاک شنیلومی ۹۷، ۹۵ و ۵۸ درصد کاهش یافت. بیشترین میانگین وزنی قطر خاکدانه، مقاومت نفوذی و برشی خاک در تیمار نانورس بهدست آمد. بهطور کلی نتایج نشان داد که کاربرد خاکپوشهای نانورس، پلیمر و زغال زیستی بهترتیب سبب کاهش معنیدار فرسایش بادی در زمانهای مختلف در مقایسه با خاک شاهد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه نورعلی وند
دانشجوی دکتری علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
احمد فرخیان فیروزی
دانشیار، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :