تحلیل فضایی کاربری فضای سبز منطقه یک شهر کرمان با استفاده از ماتریس کیفی چهارگانه

هدف از تحقیق حاضر، تحلیل مکان های بهینه برای استقرار فضاهای سبز شهری بهمراه طراحی شبکه هندسی معابر شهری برای تعیین نزدیکترین فضای سبز و بهترین مسیر رسیدن به آن در منطقه یک شهر کرمان می باشد. جهت تحلیل و توزیع مکانی فضاهای سبز در منطقه مورد مطالعه از ماتریس های ارزیابی کیفی چهار گانه مطلوبیت، سازگاری، ظرفیت و وابستگی (روش های تصمیم گیری چند معیاره) با توجه به ماهیت مکانی معیارهای آنها، استفاده شده است. هر کدام از این معیار ها بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس رتبه بندی شده و سپس در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیایی مدلسازی و با بکاربردن توابع تحلیلی نقشه مکان های مناسب ایجاد فضاهای سبز منطقه یک شهر کرمان تهیه گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد مجموع فضاهای سبز شهری در منطقه یک کرمان ۵۴ هکتار بوده که در مقایسه با وسعت منطقه، ناچیز است. بنابراین در این تحقیق با استفاده از روش ماتریس های کیفی چهارگانه، مکان های بسیار مناسب جهت احداث فضاهای سبز جدید در حدود ۱۰۶ هکتار برآورد شده است. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که، تحلیل فضایی کاربری فضای سبز منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش ماتریس های کیفی چهارگانه و روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس بدین گونه برآورد گردید: ۷/۲۸درصد مکان بسیار مناسب، ۴/۵۳ درصد مکان مناسب و ۹/۱۷ درصد مکان نامناسب .

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، تحلیل مکانی ، فضای سبز شهری ، روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس ، کرمان