بررسی نقش مشارکت اجتماع روستایی در برنامه ریزی گردشگری روستایی

در ایران، گردشگری بیشتر متاثر از گردشگری داخلی است که خود، به گردشگری روستایی وابسته است. به همین دلیل، به منظور ایفای نقش مثبت گردشگری در فرآیند توسعه روستایی، لازم است مدیریت محیط زیست، مشارکت مردم محلی، قوانین صریح و محکم، بازاریابی و برنامه ریزی واقع بینانه و سیستمی در زمینه گردشگری روستایی مورد توجه قرار گیرد. فعالیت گردشگری در طول سالهای اخیر نسبتا پایدار بوده است و باوجود چشم انداز نامشخص اقتصاد جهانی، تنش های اقتصاد کلان و بیکاری در بسیاری از کشورها مشخص شده که این بخش از روند فرایند جهانی شدن بهرهمند شده است، در چنین زمینه ای با توجه به توسعه علوم و فنون و پیشرفتی که در مدل های پژوهشی حاصل شده است برنامه ریزان با استفاده از مدل هایی جدید درصدد برنامه ی در زمینه گردشگری می باشند. پژوهش حاضر با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی و مروری بر مشارکت اجتماع روستایی در برنامه ریزی گردشگری روستایی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماع روستایی ، اجتماع محلی ، گردشگری روستایی