ایجاد فضای آموزشی در جهت ارتقای حس تعلق به مکان در باغ موزه آموزشی

معماری هنری اجتماعی است که هر معمار برای طرح هایش روش خاص خود را دارد ولی در نهایت همه ی طرح های معماری برای پاسخ به نیازهای اجتماعی آفریده می شوند؛ فضاهای آموزشی یکی از بهترین مکان های جمعی برای رفع نیازهای روحی و شخصیتی افراد هستند. فضای آموزشی هم چون ابزاری برای شناسائی فرصت های تفاهم و قوت افکار در جامعه است و دارای پیچیدگی های بیشتری نظیر زیبایی و اتحاد بصری، فرهنگ و اجتماع هستند. ایجاد فضای مناسبی همچون باغ موزه آموزشی جهت برقراری تعاملات اجتماعی و آموزشی در سطح اجتماعی و سطح شهری که شهروندان در آن با احساس تعلق به مکان نقش موثری در برنامه ریزی شهری داشته باشند از اهداف این پژوهش می باشد. مواردی را که در این پژوهش در قالب اهداف فضای آموزشی به آن پرداخته شده، هر کدام در معماری به نحوی مشخص کننده ی برخی نیازهای مجموعه در ایفای هر چه بیشتر نقش خود به عنوان یک فضای آموزشی مطلوب و موثر می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و تحلیل محتوا بوده و برای جمع آوری اطلاعات با توجه پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که معماری اصولی و طراحی مناسب فضاهای آموزشی می تواند نقش اساسی در عملکرد این مجموعه ها و افراد جامعه ایفا نماید و با گسترش این عملکرد ها و تقویت آن در جامعه می توان شاهد ارتقای حس تعلق به مکان و تعاملات اجتماعی و آموزشی در جامعه گردید.

کلیدواژه ها:

حس تعلق به مکان ، باغ موزه ، آموزش ، شولتز