بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان از طریق استفاده از مبحث نوزده مقررات ملی ساختمان نمونه موردی طراحی ساختمان مسکونی در شهر کرمانشاه

در این مقاله به بررسی رده های مختلف پیشنهادی مبحث نوزده مقررات ملی ساختمان جهت کاهش مصرف انرژی پرداخته شده است. در ابتها ساختمانی معمولی فرض شده که دارای ۵ سانتی متر عایق حرارتی می باشه. سپس با تغییرات ضخامت عایق منطبق بر رده های EC ، EC+ و EC++ مشخص شه که برای دستیابی به رده های EC+ و EC++ نیاز به ضخامت بیشتری از عایق می باشد. پس از افزایش ضخامت عایق مقدار مصرف انرژی و تولید کربن دی اکسید بنا کاهش یافت. در گام بعدی فاصله هوایی بین پنجره دوجداره از ۱۳ میلی متر به ۲۰ و ۲۵ میلی متر افزایش یافت که نتایج نشان می دهد استفاده از لایه هوایی به ضخامت ۲۰ میلی متر شرایط بهتری را برای ساختمان از نظر مصرف انرژیی ایجاد خواهد کرد. در آخر نیز نسبت سطح پنجره به دیوار مورد بررسی قرار گرفته که در بین درصدهای پیشنهادی، سطح بازشو به مقدار ۴۰ درصد از سایر درصدها نتیجه بهتری را حاصل نمود.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، مقررات ملی ساختمان مبحث نوزدهم ، بهینه سازی