دگرگونی فرهنگی بر هویت سیما و منظر شهری مشهد (توجه ویژه بر مبلمان و سیمای شهری در جهت تغییر فرهنگی شهروندان و گردشگران و غفلت از نظرات اندیشمندان شهری حوزه علوم انسانی در تصمیم گیری های شهری)

اگرچه "هویت" در مفهوم عام و کل آن، قدمتی طولانی و هم پای تاریخ تمدن انسان دارد، اما پیشینه این بحث در منظر شهری چندان با سابقه نیست. سهل و ممتنع بودن مفهوم هویت منظرشهری در فرایند شناخت و ادارک، پدیده ای چند بعدی و پیچیده را پیش روی ما قرار می دهد. از آنجا که شهر ویترین عرضه تفکرات جامعه به دنیای بیرون و بستر شکل گیری حیات مدنی است، ارتباط هویت و منظر شهری به مقوله ای تاثیرگذار در علوم مرتبط با این حوزه تبدیل شده و تلاش برای یافتن ماهیت و چیستی هویت منظر شهری جهت ارزیابی معیار سیاست های مداخله کلان در شهرهای امروز، امری ضروری است. نوشته حاضر درصدد است با تشریح تعاریف هویت و شهر، ضمن پرداختن به نظریه اخیر «هویت منظر شهری» و کمی نمودن هویت به عنوان یک امر کیفی به تغییرات و دگرگونی های حاصل از فراموشی هویت شهری بر سیما و منظر شهری از دیدگاه فرهنگی بپردازد. هدف این مقاله به صرفا به ایراد گرفتن از متخصصان امر و گلایه بر ایشان نیست بلکه حاصل از تجربیات، تعاریف و هم سخنی با شهروندان و برخی متخصصان است که امکان یک راهبرد جدید و خط مشی متفاوت از وضعیت موجود نیست بلکه کمک رسانی ای کوچک برای همراهی به رسیدن به وضعیت مطلوب است، لذا نادیده گرفتن و مشورت با متفکرین حوزه علوم انسانی در مدیریت شهری در شهر مشهد یکی از مهمترین آفات وضعیت موجود تلقی می شود.

کلیدواژه ها:

مکان ، منظر ، فضا ، منظرشهری