احیاء منظر حاشیه رودخانه قره سو به منظور ارتقای گردشگری با رویکرد سرزندگی در شهر کرمانشاه

رودخانه های شهری یکی از عناصر طبیعی در شهرها هستند و قابلیت هر شهر برای ایجاد فضاهای پرجنب وجوش و موفق نظیرپارک های شهری درنظرگرفته می شوند. امروزه، از رودخانه ها به منزله یک ظرفیت بالا برای توسعه و برنامه ریزی شهری استفاده می شود . هنگامی که بحث رضایتمندی گردشگران از یک جاذبه مطرح می شود، باید به مولفه های مرتبط با ارزیابی رضایتمندی توجه نمود. به هر میزان رضایت، توقعات و انتظارات گردشگران تامین شود به همان میزان جذب گردشگر و توسعه گردشگری محقق می شود. بر این اساس، پرسش اساسی پژوهش حاضر این است که «چگونه می توان در جهت احیا منظر حاشیه رودخانه قره سو گام برداشت؟ » با توجه به هدف پژوهش، نوع تحقیق، کاربردی و روش تحقیق، به صورت ترکیبی (توصیفی_ تحلیلی) با تکنیک تحلیل محتوای متن می باشد است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که معیار های بالا بردن کیفیت فضایی محیط_امنیت_شکل دهی خطی_وجود منافع مالی_افزایش تعاملات اجتماعی مشارکت مردمی _هویت بخش به محدوده ایجاد حس مکان_ بهبود وضعیت حمل و نقل_ کانون تفریحی و فراغتی_ توجه به ساختار طبیعت می باشد. با توجه به تحلیل نمونه موردی تحقیق حاضر، می توان چنین نتیجه گرفت که این رودخانه دارای معیارهای ذکر شده می باشد وکیفیت فضایی و تفریحی لازم را به عنوان یک مجموعه گردشگری در ایران را داراست. مهمترین معضل این رودخانه این است که محل دفع فاضلاب شهری شده و پیامدهای منفی برای محیط زیست به همراه دارد و می توان با خلق راهکارهایی جهت توسعه گردشگری به این مهم دست یافت.

کلیدواژه ها:

احیا منظر ، گردشگری ، سرزندگی ، رودخانه قره سو