قابلیت های شهرهای ایران به منظور پیاده سازی سیستم حمل و نقل دوچرخه

امروزه استفاده از دوچرخه در بسیاری از کشورهای جهان جای خود را به عنوان یک سیسکنح حمکن ونشکن شکهری تثبیت نموده است. استفاده از دوچرخه به عوامن متعددی بستگی دارد و پژوهش ها در تعیین عوامن و میزان تأثیر آنها درپیاده سازی این سیستح ادامه دارد . در این مشاله تلاش شده قابلیت های شهرهای کشور برای پیکاده سکازی سیسکتح حمکن ونشن دوچرخه تحشیق گردد. به این منظور 9 شهر بر اساس تشسیمات اقلیمی کشور انتخکا وبکا اسکتفاده از رراینکد تحلیکن سلسله مراتبی (AHP) اولویت بندی شدند. در انجام تحلین معیارهای ارزیابی تعیین و مشایسه شهرها با توجه به هر معیار براساس نظرات کارشناسان در نرم ارزارصورت پذیررت. روند تحلین در نمودارهکایی اراهکه و اولویکت هکای نهکایی تعیکین گردید. نتایج نشان دادند تراکح جمعیت شهری و پس از آن توپوگراری و جمعیت جکوان، بیشکترین اهمیکت را دارنکد. از شهرهای نمونه، شهر رشت بیشترین وزن نهایی را به دست آورد و به عنوان اولویت اول معررکی گردیکد و شکهرهای قکح و بوشهر در اولویت های بعدی قرار گررتند. این تحلین نشان داد پیاده سازی سیستح حمن ونشکن دوچرخکه مکی بایسکت از شهرهایی آغاز گرددکه دارای ویژگی هایی نزدی به اولویت های معرری شده باشند. ضمن اینکه نتایج ایکن تحلیکن بکه نوع معیارها ونظرات کارشناسان وابستگی نسبی دارد

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، سلسله مراتبی ، شهرهای نمونه ، معیار ، اولویت