اثرات متقابل بیوچار و گیاهان برای مقابله با تنش های غیرزیستی

تغییرات غیرقابل پیش بینی آب وهوا در مقیاس جهانی، گسترش بخش های صنعتی، استفاده بیش ازحد از مواد شیمیایی، افزایشزباله ها و گاز ناشی از آن ها در محیط زیست مجموعا باعث تخریب زمین شده و بر محصولات کشاورزی تاثیر می گذارند و درنتیجه تولید غذا را در سطح جهانی کاهش می دهند. بیوچار به طورکلی می تواند اثرات نامطلوب ناشی از آشفتگی های اقلیمی(خشک سالی، شوری خاک و سیل) و خاک های تخریب شده را برای حفظ تولید محصول کاهش دهد. همچنین می تواندتجمع زیستی و سمیت آلاینده ها را در خاک های آلوده از طریق تثبیت آلاینده های معدنی و/یا آلی، از طریق گروه های عاملی(هیدروکسیل، کربوکسیل و کربونیل)، تشکیل کمپلکس با فلزات سنگین، جذب الکترواستاتیک، تبادل یونی، جذب سطحی ورسوب الکتروشیمیایی کاهش دهد. هنگامی که بیوچار به خاک اضافه می شود. معمولا اسیدیته خاک را خنثی می کند. ظرفیتتبادل کاتیونی، ظرفیت نگهداری آب، هوادهی خاک و فعالیت میکروبی را افزایش می دهد. بنابراین بیوچار به طور گسترده ایبه عنوان راهکار اصلاحی برای بهبود تنش های غیر زیستی /زیستی مورد استفاده قرار گرفته است. این بررسی اثرات افزودنبیوچار تحت تنش های (شوری، خشکی، سیل و ازدیاد فلزات سنگین) را برای بهبود انعطاف پذیری گیاه تحت تاثیر ایناختلالات مورد بحث قرار می دهد. به طور کلی، بیوچار می تواند یک راه حل موثر و کم هزینه، به ویژه در خاک های فقیر از موادمغذی و بسیار تخریب شده برای حفظ کشت گیاه باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، خشک سالی ، شوری ، سیل