بررسی ویژگی های اصالت سنجی عسل های تولیدی استان آذربایجان غربی در سال های ۱۴۰۰-۱۴۰۱

عسل فرآورده شیرینی است که توسط زنبوران عسل از شهد گل های گیاهان جمع آوری شده و پس از تغییرات لازم در سلول های مومی کندو ذخیره می گردد. عسل به علت خواص بسیار زیاد و قیمت نسبتا بالایی که دارد همواره مورد توجه سودجویان بوده که با تقلبات مختلف در آن درآمد زیادی را نصیب خود می کنند. برای تشخیص عسل تقلبی از عسل خالص، انجام آزمون های اصالت سنجی عسل که شامل اندازه گیری میزان قندهای احیاکننده، ساکارز، تعیین نسبت فروکتوز به گلوکز، هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) و پرولین است، ضروری می باشد. در این تحقیق عسل های موجود در سطح عرضه مواد غذایی و کارخانجات تولیدی عسل دراستان آذربایجان غربی جمع آوری و به آزمایشگاه کنترل غذا و دارو انتقال داده می شوند و بر اساس متدهای قید شده در بروشور استاندارد ملی ایران به شماره ۹۲، آنالیز نمونه ها انجام می شود. باتوجه به نتایج به دست آمده، درصد نمونه های منطبق و نامنطبق به ترتیب در ۲۶ نمونه، ۷۰ درصد و ۳۰ درصد گزارش گردید و میانگین درصد قندهای احیاکننده، ساکارز، نسبت فروکتوز به گلوکز، HMF و پرولین نمونه های عسل به ترتیب ۷۰/۱۷ درصد، ۳/۱۴ درصد، ۰/۹۹ درصد، ۱۶۵/۵ mg/kg؛ ۳۹۷/۵ mg/kg می باشد.

کلیدواژه ها:

عسل ، استان آذربایجان غربی ، استاندارد ملی ایران ، آزمایشگاه کنترل غذا و دارو