سیمای منجی و نجات آخرالزمانی در تفاسیر روایی

دوران آخرالزمان به استناد آیات و روایات، دنیایی پر از آزمایش ها و سختی های مادی و معنوی است؛ اما این دنیای پرآشوب باید جایی برای رشد و کمال انسان باشد. پس برنامه ای هدفمند برای پاک سازی و اصلاح آن ضرورت می یابد. از این رو به ضرورت وجود نجات در فرجام تاریخ بشر پی خواهیم برد. بی شک الهی بودن این برنامه موثر ترین روش ها و ابزار و نیز توانمندترین فرد برای مدیریت این برنامه نجات اجتماعی، سیاسی و معنوی را معرفی خواهد کرد که اهداف آفرینش انسان را تامین و پاسخ گوی نیاز فطری بشر به برقراری عدالت و گام برداشتن در مسیر کمال است. در این پژوهش بدون پیش داوری ها و تعصبات مذهبی، به منابع روایی و تفاسیر روایی استناد شده است تا پس از ترسیم دنیای آخرالزمان و تبیین ویژگی هایی شخصیتی منجی؛ شاخصه های کلی روش نجات ترسیم و برنامه نجاتی که اهداف متعالی الهی و انسان سازی را تامین می کند تبیین گردد. این پژوهش نشان می دهد که به لحاظ عقل و فطرت و شرع توحیدی، خاستگاه این برنامه توسط منجی و مصلحی با شرایط مذکور، بشریت را به سمتی سوق می دهد که نیاز به منجی را لمس کند تا با کمک او بتواند عدالت فراگیر را برقرار نماید. در این تحقیق داده ها به روش کتابخانه ای از روایات تفسیری گردآوری شده و به شیوه توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

منجی ، نجات ، مهدویت ، آخرالزمان ، تفاسیر روایی