بررسی چالش های اجتماعی رشد شهر نشینی در ایران

شهرنشینی و مهاجرت داخلی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده رشد و پویایی جمعیت در جمهوری اسلامی ایران شناخته شده اند. که در حال حاضر سیاست یکپارچه و هماهنگی در رابطه با شهرنشینی ندارد. شهرداری ها و فرمانداری ها در سطح شهرستان ها، در دهه های اخیر سیاست ها و برنامه های منطقه ای تدوین نموده اند و در این رابطه فقط سیاست های پراکنده ای همچون برنمامه توسعه روستایی، برنامه جایجایی و انتقال پایتخت و برنامه های توسعه کشاورزی هستند که بر موضوعاتی از این دست تاثیر می گذارند با توجه به ماهیت و دامنه ی موضوع مورد مطالعه روش تحقیق در این مطالعه روش تحقیق اسنادی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و استفاده از استدلال است و سعی شده با استفاده از منابع معتبر داخلی این مسئله واکاوی علمی قرار گیرد. مسائلی همچون رشد مهاجرات، حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی، بی هویتی شهری و .... وجود دارد که باید مورد توجه سیاست گذاران کلان کشور و مدیران شهری قرار گیرد و برای این امر باید برنامه های بلند مدت و کوتاه مدتی را توام با آمایش سرزمین در نظر گرفته شود تا به حل مسئله عمده امروز شهرهای کشور یعنی "مهاجرت" قدری سامان بخشد و به دنبال آن شاهد کاهش معضلات اجتماعی رشد شهرنشینی گردد. در انتها نیز راهکارهای با چشم انداز کوتاه مدت و بلند مدت در جهت کاهش معضلات و ضعف سرمایه اجتماعی اراده شده است.

کلیدواژه ها:

چالشهای اجتماعی ، رشد شهرنشینی ، ایران