بررسی جرم قاچاق کالا و ارز از منظر عوامل اجتماعی و اقتصادی در حقوق ایران

پدیده قاچاق کالا و ارز یک آنومی اجتماعی است که باعث بروز اختلالاتی در نظام اقتصادی و تجاری شده و جدای از مسائل اقتصادی ابعاد فرهنگی اجتماعی یک کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است و این امر سبب شده است برخورد با این ناهنجاری اقتصادی بر مبنای موقعیت هر کشور از نظر استراتژیک و شرایط حاکم بر جامعه اعم از توسعه یافته یا در حال توسعه متفاوت بوده و این اقدام از سوی مقنن عملی و این پدیده در حقوق کیفری ایران جرم انگاری شده است، پدیده قاچاق کالا یا تجارت زیرزمینی به نقل و انتقال کالا بدون پرداخت حقوق وعوارض گمرگی و سود بازرگانی در مورد واردات و برگشت ارز صادارنی یا خرید کالا و ورود آن با ارز صادراتی از راه مجاز و خرید کالای قاچاق از محل ارز صادارتی به داخل کشور در مورد صادرات گفته می شود. آثار زیانبار قاچاق بر اقتصاد کشور و ضرورت مقابله جدی با این پدیده شوم بر همگان روشن است. برای مقابله جدی با قاچاق کالا بررسی راه های ورودی و خروجی و نیز نوع کالاهایی که به طور قاچاق وارد بازار داخلی می شوند یا از مرزهای کشور خارج می گردند و زمینه های اجتماعی و فرهنگی و بین المللی ضرورت دارد تا بتوان در ارزیابی نوع کالاهای وارداتی و مقایسه آن با تولید داخلی و راه های مبارزه با قاچاق و نتایج روشنی دست یافت بنابراین با بررسی سوابق قانون گذاری در مورد این پدیده که شامل قاچاق کالا های ممنوع ، انحصاری و گمرکی می باشد.

کلیدواژه ها:

قاچاق کالا و ارز ، کالا های ممنوعه ، عوامل اقتصادی ، عوامل اجتماعی