دستور موقت در داوری داخلی

دستور موقت از آیین های ویژه پیش بینی شده در آیین دادرسی رسیدگی به حل اختلاف اشخاص است. هرچند در قانون آیین دادرسی مدنی مقرره ای در خصوص صدور دستور موقت توسط داور پیش بینی نشده است، اما بنا بر اینکه اولا هرچند دستور موقت خلاف رسیدگی های عادی است که از مطالبه دعوا (حق اصلی) شروع می شود، ولی خلاف یک رسیدگی عادلانه و به عبارت بهتر خلاف اصول دادرسی عادلانه نیست که هر داوری مقید به رعایت آن است. ثانیا در این خصوص منع قانونی وجود ندارد و حتی در قوانین دیگر این اختیار برای شخص داور مقرر شده است. و ثالثا با درنظر گرفتن اساس نهاد داوری و اختیار داور که اراده طرفین است، در نهایت به این نتیجه می رسیم که اگر در موافقت نامه داوری، داور صریحا یا ضمنا مورد منع صدور دستور موقت قرار نگرفته باشد و اختیار مطلق رسیدگی داشته باشد، وی مجاز به صدور دستور موقت است. و رای صادره توسط دادگاه از باب صلاحیت نظارتی مورد کنترل واقع و در نهایت اجرا می شود.

کلیدواژه ها:

اقدامات فوری ، دستور موقت در داوری ، اجرای دستور موقت