مسولیت مدنی درمدیریت سوخت مصرف شده هسته ای با تاکید بر فقه و مبانی حقوق اسلامی

سوخت مصرف شده هسته ای پس از استفاده به علت تشعشات و دمای بالا مستلزم مدیریت اصولی و علمی بوده و جامعه بین المللی در راستای تنظیم و ایجاد استانداردهای حقوقی و فنی در این حوزه است. با توجه به اهداف اسناد مختلف در ارتباط با مسولیت مدنی در قبال خطرات و خسارتهای ناشی از مدیریت سوخت مصرف شده، مقاله حاضر به تبیین قواعد فقهی عام همچون اتلاف، تسبیب، تقصیر و نفی ضرر پرداخته شده است. همچنین به تطابق یا عدم انطباق این قواعد با مقررات بین المللی پیرامون پیشگیری وجبران زیان وارده ناشی از مدیریت سوخت مصرف شده هسته اشاره داشته. حقوق ایران هرچند مقررات خاصی در حوزه مسولیت مدنی در حوزه مدیریت سوخت مصرف شده ندارد اما از قواعد فقهی ذکر شده استفاده کرده هرچند میتوان چنین نتیجه گرفت صرف بکارگیری قواعد عام به تنهایی کافی نبوده و دولتها میبایست برای پیشگیری ، جبران خسارت تضمین مالی مناسب مقررات و قوانین ویزه ای پیش بینی و وضع نمایند.

کلیدواژه ها:

سوخت مصرف شده هسته ای ، مسولیت ، قواعد فقهی ، خسارت هسته ای