چارچوب های فلز-آلی با رویکرد همگرایی علوم پایه و علوم پزشکی

چارچوب های فلزی-آلی (MOFs) به عنوان یک کلاس جدید از مواد آلی- معدنی متخلخل نقش مهمی ایفا می کنند. MOF ها به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود مانند حضور همزمان بخش آلی و معدنی، سطح بزرگ، حجم منافذ زیاد و شکل و منافذ قابل تنظیم، توجه زیادی را در علوم پایه و علوم پزشکی به خود جلب کرده اند. MOF ها از طریق خودآرایی لیگاندها به عنوان پیوند دهنده و یون های فلزی (یا خوشه ها) به عنوان مراکز فلزی سنتز می شوند. چارچوب های فلزی-آلی معمولا با روش های محلولی، آب گرمایی، حلال گرمایی، سونوشیمیایی، مایکروویو، الکتروشیمیایی، میکروامولسیون مایع یونی، مکانیک شیمیایی، اولتراسوند ترکیبی و مایکروویو و فرسایش لیزری تهیه می شوند. MOF ها را می توان در زمینه های مختلفی مانند ذخیره سازی گاز، جذب و جداسازی گاز، انرژی هیدروژن، انرژی خورشیدی، ذخیره انرژی، تصفیه فاضلاب، جاذب، کاتالیزور، حسگرها، تبادل یونی، الکترونیک، تهیه نانوذرات، فوتولومینسانس، لومینسانس، زیست پزشکی، آزادسازی دارو، تصویربرداری، تشخیص سرطان و درمان استفاده کرد. این مقاله به بررسی MOF ها به عنوان کاندیدای مناسب برای علوم پایه و علوم پزشکی با مزایای فراوان در آینده می پردازد.

کلیدواژه ها:

نانوفناوری ، چارچوب های فلزی-آلی ، همگرایی ، علوم پایه ، علوم پزشکی