آسیب شناسی بیکاری دانش آموختگان کشاورزی: تحلیل کمی و کیفی

هدف از انجام این پژوهش شناسایی چالشها و مشکلات بیکاری دانش آموختگان کشاورزی و ارائه راهکارهای موجود در این زمینه است. اطلاعات مورد نیاز با روش کمی- کیفی یعنی با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شده است. روایی صوری پرسشنامه را استادان مجرب مرتبط با رشته کشاورزی تایید کردند. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و ۹۱ درصد به دست آمد. جامعه آماری تحقیق از دو بخش دانشجویان و اعضای هیئت­علمی دانشکده کشاورزی تشکیل شده اند. از جامعه اول پس از تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۹۰ دانشجو انتخاب شد. از جامعه دوم نیز ۲۵ نفر انتخاب و نظرهای آن ها به صورت کیفی بررسی و تحلیل شد. در تحلیل داده های کمی از روش تحلیل عاملی و در تحلیل دادههای کیفی از روش تکرار موضوعات مشترک در متن (KWIC) استفاده شده است. نتایج نشان داد آسیبهای بیکاری دانش آموختگان کشاورزی را می توان در هفت عامل طبقه بندی کرد که عبارتند از: آسیب های مرتبط با دولت، آسیب های مرتبط با بازار کار، آسیب های مرتبط با نظام آموزش کشاورزی، آسیب های مرتبط با استادان کشاورزی، آسیب های مرتبط با نحوه آموزش و یادگیری، آسیب های مرتبط با دانشجویان کشاورزی و آسیب های مرتبط با نبود اطلاع رسانی و مشاوره دانش آموختگان کشاورزی. برخی راهکارهای ارائه شده درباره بهبود اشتغال دانش آموختگان عبارتند از: تاکید بر فعالیتهای عملی و کاربردی کشاورزی، بهبود کیفیت تدریس استادان کشاورزی، تقویت فعالیتهای مختلف دانشجویی، سرمایه گذاری و سیاستهای حمایتی و تشویقی در بخش کشاورزی و حمایت بازار کار در به­کارگیری دانش آموختگان کشاورزی.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی کشاورزی ، اشتغال و بیکاری ، بازار کار ، دانشجویان و دانش آموختگان کشاورزی