بررسی قانون یک قیمتی در بازارهای محصولات زراعی ایران (مطالعه موردی: زعفران و لوبیا)

بازار محصولات کشاورزی بازاری است که در آن تولیدکنندگان و مصرف­کنندگان در مکان­های مختلف توزیع شده­اند. هدف تحقیق، تحلیل قانون یک قیمتی از طریق ارزیابی پیوستگی و نوع پیوستگی بازار­های ۲محصول منتخب زراعی (زعفران و لوبیا) در ۱۲ استان مهم کشور (مازندران، گیلان، گلستان، تهران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، سمنان، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، کرمان و خوزستان) که معرف کل ایران می­باشند؛ بود. در این تحقیق از لگاریتم شاخص قیمت ماهانه در یک دوره ۹ ساله (۹۲-۱۳۸۴) استفاده شد. برای تخمین میزان پیوستگی از روش همجمعی یوهانسون در الگوی تصحیح خطای برداری و نرم­افزار ایویوز استفاده شده است.  نتایج نشان داد هر ۲ بازار محصول زراعی در بلند­مدت پیوستگی کامل بازار در آن رد شده و فرض وجود قانون قیمت واحد در همه­ی بازارها اثبات نشده است. در مورد هر محصول تعدادی از استان­ها تعیین کننده قیمت می­باشد. با توجه به نتایج به­دست آمده ،در راستای افزایش پیوستگی بازار­ها تشکیل تعاونی­های تولید و توزیع محصولات کشاورزی و ایجاد تسهیلات وخدمات زیر­بنایی پیشنهاد می­شود.

کلیدواژه ها:

قانون قیمت واحد ، محصولات زراعی ، پیوستگی ، ایران ، همجمعی