دلایل عدم موفقیت ترویج کشاورزی با استفاده از تئوری بنیانی (مورد مطالعه: جهاد کشاورزی استان لرستان)

ترویج کشاورزی ابزار سیاسی ساختاری مهمی در کمک به کشاورزان برای رقابت در بازار جهانی است. خدمات ترویج و آموزش کشاورزی در بسیاری از جهات گسترش یافته­اند و طیف گسترده­ای از فعالیت­ها را در بر گرفته­اند. با این­حال، اگرچه سازمان ترویج دولتی در کشورهای در حال توسعه متداول می­باشد، اثربخشی فعالیت­های ترویج به­علت بسیاری از کاستی­ها و وجود برخی چالش­ها، پایین است و با شکست مواجه شده­اند. بنابراین، در سازمان ترویج موفقیت حاصل نشده است و مدل ترویج کنونی به اصلاح نیاز دارد.از این­رو، در این پژوهش سعی شده است به مطالعه­ی دلایل عدم موفقیت ترویج با استفاده از تئوری بنیانی کلاسیک پرداخته شود. در این راستا، جامعه­ی مورد مطالعه کارکنان جهاد کشاورزی و کشاورزان پیشرو در شهرستان خرم آباد بودند که از طریق روش نمونه­گیری هدفمند (۱۵ نفر) انتخاب شدند. در تحقیق حاضر نتیجه­ی کدگذاری داده­های گردآوری شده به شیوه­های مختلف مصاحبه، مشاهده و اسناد و مدارک، استخراج ۹۰ مفهوم و ۱۴ مقوله بود. نتایج پژوهش نشان داد، مقوله­های "کم توجهی به بخش کشاورزی"، "سیاست­های اجرایی"، "عوامل اقتصادی"، "ضعف ساختاری"، "ضعف مدیریتی"، "به روز نبودن دانش فنی و فردی کارشناسان"، "ضعف نظام آموزش عالی" و "ضعف در امکانات" تحت عنوان دلایل عدم موفقیت ترویج دسته­بندی شدند. مقوله­های راهبردی نیز شامل "بازنگری در آموزش کارشناسان و توانمندسازی آن­ها"، "توجه به خواست و نیازهای کشاورزان"، "ارایه برنامه­ریزی و برنامه­های اثربخش"، "نظارت و پاسخگویی"، "امنیت شغلی" و "تعادل بین ارکان ترویج" شدند. در این رابطه، از جمله پیشنهادهای ارایه شده در راستای مقوله­ی آموزش کارشناسان ترویج و توانمندی آن­ها می­باشد، که در این راستا پیشنهاد شده است که کلاس­های آموزشی ضمن خدمت به­منظور به­روز نمودن علم کارکنان و افزایش سطح آگاهی و مهارت آن­ها برگزار گردد.

کلیدواژه ها:

Agricultural Extension ، Failure ، Grounded theory ، Khorramabad