رابطه جدایی مدیریت از مالکیت با عدم تقارن اطلاعات مالی بین مدیران شرکت ها

جدایی مدیریت ا ز مالکیت، به عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و مالکان شرکت ها منجر شده است. از راهکارهای سودمند برای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران، مالکان و اعتباردهندگان، محافظه کاری حسابداری، کوتاه تر شدن سر رسید بدهی ها و استقرار نظام راهبری شرکتی قوی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر محافظه کاری شرطی بر رسید بدهی و رشد ناشی از تامین مالی خارجی و همچنین، تاثیر قوت و ضعف نظام راهبری شرکتی بر میزان این تاثیرگذاری هاست. در راستای هدف پژوهش، چهار فرضیه تدوین شد. برای آزمون این فرضیه ها با استفاده از روش حذف نظام منند، نمونه ای متشکل از ۱۵۹ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ انتخاب و از الگوی رگرسیونی چند متغیره به روش داده های ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد محافظه کاری شرطی بر سر رسید بدهی تاثیر مثبت دارد؛ اما بر خلاف انتظار، بر رشد ناشی از تامین مالی خارجی تاثیر منفی دارد. همچنین، نتایج بیانگر این مطلب است که بین تاثیر محافظه کاری شرطی بر سر رسید بدهی و رشد ناشی از تامین مالی خارجی در شرکت های با نظام راهبری شرکتی قوی و ضعیف تفاوت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جدایی مدیریت از مالکیت ، ، عدم تقارن اطلاعات مالی ، مدیران شرکت ها