طراحی الگوی تاثیر کشاورزی شهری بر امنیت غذایی (مورد مطالعه: مناطق ۲۲ گانه کلان-شهر تهران)

جهان امروز با مشکلات افزایش جمعیت، شهرنشینی، افزایش نیاز به غذا، کاهش منابع آب و تخریب محیط زیست روبروست. کشاورزی شهری به عنوان بخشی از فعالیت های شهری، فرصتی برای ایجاد تغییرات مثبت در نظام غذایی جهان و تولید موادغذایی باکیفیت محسوب می گردد. از این رو تحقیق حاضر با هدف طراحی الگوی تاثیر کشاورزی شهری بر امنیت غذایی در کلان شهر تهران انجام شد. جامعه آماری تحقیق را تمام فراگیران شرکت کننده در دوره های آموزشی کشاورزی شهری برگزارشده توسط اداره کل آموزش شهرداری های مناطق ۲۲گانه تهران در سال ۱۳۹۸، تشکیل می-دهند(۷۲۶=N). حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۱۶۴نفر تعیین و برای نمونه گیری از روش تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب(برحسب مناطق محل فعالیت آنان در بین مناطق ۲۲گانه شهرداری تهران) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SMART PLS۳ صورت گرفت. باتوجه به شاخص های محاسبه شده، پایایی و روایی مدل تاییدگردید. نتایج نشان داد که براساس مدل تاثیر کشاورزی شهری بر امنیت غذایی در کلان شهرتهران، کشاورزی شهری درمجموع ۸۵/۰ از تغییرات متغیروابسته امنیت غذایی را تبیین می کنند. همچنین نتایج بررسی مولفه های تشکیل-دهنده ی ابعاد کشاورزی شهری و امنیت غذایی حاکی از آن است که بعد کشاورزی شهری خود به ترتیب از کارکردهای اقتصادی (۹۷۵/۰=β)، زیست محیطی (۹۶۷/۰=β)، اجتماعی (۹۶۳/۰=β) و روانی-حرکتی (۸۵۱/۰=β)، تاثیرمی پذیرد که کارکردهای مزبور به عنوان تبیین کننده های کشاورزی شهری در کلان شهرتهران محسوب شده و تاثیر معناداری بر این پدیده می گذارند. مولفه های تشکیل دهنده ی امنیت غذایی نیز شامل دسترسی (۹۷۰/۰=β)، استفاده (۹۶۹/۰=β)، پایداری (۹۵۲/۰=β)، موجودبودن (۹۳۹/۰=β)، و ایمنی (۹۱۴/۰=β)، می باشند که به ترتیب اولویت بر امنیت غذایی تاثیر می گذارند.

کلیدواژه ها:

کشاورزی شهری ، توسعه پایدار ، توسعه پایدار شهری ، امنیت غذایی