بررسی مدول برجهندگی و عمر خستگی بتن آسفالتی گرم حاوی پلیمر ضایعاتی پلی اتیلن ترافثالات (PET)

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مقدار و اندازه ذرات پلیمر ضایعاتی پلی اتیلن ترافثالات(PET) بر عملکرد مخلوط های آسفالتی، ذرات PET با دو اندازه مختلف ریز و درشت و در مقادیر۰، ۲، ۴ و ۶ درصد (بر اساس وزن قیر) به بتن آسفالتی اضافه شد. مخلوط های آسفالتی حاوی PET، تحت آزمایش های مدول برجهندگی در سه دمای (۵، ۲۵ و ۴۰ درجه سانتیگراد) و آزمایش خستگی به روش خمش چهار نقطه ای در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمونه های حاوی ذرات ریز پلیمر، در دمای ۵ درجه سانتیگراد رفتاری مشابه با ذرات درشت داشته اند، بطوری که با افزایش مقدار پلیمر مدول برجهندگی نیز افزایش می یابد، و بیشترین مقدار مدول برجهندگی در این دما برای مخلوطهای حاوی ۶% PET ریز و درشت، به ترتیب، ۱۷۵۵۷ و ۱۸۲۲۹ مکاپاسکال می باشد. اما در دماهای ۲۵ و ۴۰ درجه سانتیگراد نمونه های حاوی ۲ درصد PET بیشترین مقدار مدول برجهندگی را به ترتیب، به مقدار، ۳.۵ و ۰.۸۰۸ مگاپاسکال داشته اند. در مخلوط های آسفالتی حاوی ذرات درشت پلیمر نمونه ی حاوی ۴ درصد PET بیشترین سختی خمشی و کمترین عمر خستگی را به مقدار، به ترتیب، ۳۸۰۳ مگاپاسکال و ۱۶۲۶۰ داشته است. نمونه های حاوی ۶ درصد PET (برای هر دو اندازه ریز و درشت) بیشترین عمر خستگی را داشتند، که به ترتیب، ۱۰۰۰۰۰ و ۶۳۲۵۰ می باشد. مدول برجهندگی نمونه های حاوی ذرات درشت پلیمر از مدول برجهندگی نمونه های حاوی ذرات ریز PET بیشتر بوده، اما عمر خستگی نمونه های حاوی ذرات ریز پلیمر ضایعاتی بیشتر از عمر خستگی نمونه های حاوی ذرات درشت PET می باشد.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی ، پلیمر ضایعاتی PET ، عمر خستگی ، مدول برجهندگی