تحلیل و تبیین مکانیسم های اثر بخشی دعا در درمان اختلالات روانی از منظر آیات و روایات

سلامت روانی ، به عنوان یکی از ابعاد سلامتی در کنار سلامت جسمی و اجتماعی از اهمیت و ارزش والایی برخوردار است . از مهم ترین راههای ارتباط با پروردگار متعال، دعا است که علاوه بر اثار متعدد مادی و معنوی در تسکین دردها و مشکلات روانشناختی موثر است و پژوهش ها اثربخشی آن را تایید نموده اند. تحلیل و تبیین روان شناختی دعا به عنوان یکی از روشهای درمان اختلالات روانی از آن جهت که به یکی از آثار دینداری پرداخته می شود از اهمیت خاصی برخوردار است . هدف پژوهش حاضر بررسی و تبیین مکانیسم های اثر بخشی دعا در اختلالات روانی می باشد که با جستجو در آیات و روایات مربوطه به شیوه توصیفی - تحلیلی و استفاده از تحلیل مفهومی و اسنادی انجام شد. این پژوهش به هفت مکانیسم اثر بخشی دست یافت که عبارتند از:کمک به تقویت امید و اراده، کسب معرفت و شناخت ، تخلیه هیجانی ، ترغیب و تشویق به انجام امور بهداشتی و خود مراقبتی ، ایجاد احساس حمایت و امنیت اجتماعی ، تعهد به بهبود خود و عامل برآورده شدن نیازها و حل مشکلات.

کلیدواژه ها:

اختلالات روانی ، اثر بخشی ، دعا ، آیات ، روایات.