تجربه زیسته دانش آموزان ابتدایی از برنامه درسی ارائه شده در دوران قرنطینه

هدف از انجام تحقیق حاضر تجربه زیسته دانش آموزان از برنامه درسی ارائه شده در دوران قرنطینه بود. این پژوهش، از نوع کیفی و بر مبنای ماهیت و روش، از نوع پدیدار شناسی توصیفی است. مشارکت کنندگان این تحقیق شامل دانش آموزان دوره ابتدایی شهر بادرود بود. روش گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر مصاحبه بود و بر اساس مصاحبه های انجام شده ۲ مقوله اصلی حال و هوای فراگیران و بستر یادگیری استخراج گردید. در مورد حال و هوای فراگیران از برنامه ارائه شده بدست آمد که برنامه درسی مجازی باعث بهره وری کم ، تنگنای زمانی، فرصت یادگیری و استرس در فراگیران می شود. همچنین در مورد بستر یادگیری نیز سه مورد کیفیت تدریس پایین، فقدان تنوع ابزار آموزشی و فقدان تعامل رودر رو با دانش آموزان بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، قرنطینه ، برنامه درسی