بررسی فرم پل های ساخته شده بر اساس دانش بیونیک

پل در شکل دهی به منظر شهری و معماری بومی نقش بسزایی دارد. ترکیب بیونیک و طراحی پل می تواند زیبایی، عملکرد و پایداری رادر معماری پل توسعه دهد. بهره مندی از علم بیونیک در پل سازی نتیجه تلاش معمارانی می باشد که با نگرش جدید به معماری و سازهپل سعی در برطرف ساختن نقص ها و خطاهای انسانی در امر ساخت و ساز دارند. هدف این مقاله بررسی پل های ساخته شده بر اساسدانش بیونیک در معماری در راستای رسیدن به یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت می باشد. روشتحقیق به طریق تحلیل ازطریق مطالعه و بررسی معماری بیونیک وگردآوری اطلاعات از مطالعه کتاب خانه ای و در نتیجه پی بردن بهشاخصه های دانش بیونیک و همچنین تعیین کردن میزان سازگاری و تطابق این نوع دانش با اصول معماری پایدار می باشد. این مقالهسعی دارد ضمن معرفی دانش بیونیک و الهام گیری از طبیعت تاثیر این رویکرد را برای پل های ساخته شده با این دانش را بررسی وتحلیل کند، همچنین مفاهیم بیونیک، مصالح بیونیک، نحوه کاربرد آنها را ارائه کند. در کنار توسعه مصالح، فناوری ها و مراحل طراحیمعماری پل ها می توان با الهام گیری از ساختار بدن موجودات زنده و عملکرد آنها در طبیعت به موقعیت های گران بهایی در جهتمعماری پایدار دست یابد.

کلیدواژه ها:

بیونیک ، پل پایدار ، ساختار ، معماری