بررسی تنوع کارکردهای شیشه ساختمانی در معماری (مطالعه موردی: شیشه دو رنگ دی کرویک)

شیشه، این همراه همیشگی ما در زندگی با اشکال، فرم ها و رنگ های مختلف علاوه بر عبور نور، شفافیت و درخشندگی،نقشی حفاظتی داشته و امکانات بی پایانی را در ساختمان سازی فراهم می سازد. بر خلاف نگاه سنتی که شیشه را تنهادیواری مرئی برای پوشش بخشی از بدنه ساختمان می بیند، معمار معاصر با نگاهی نو و اندیشه ای خلاق انتظاراتچندگانه ای نظیر کنترل نور، انرژی، ایمنی، صدا و زیبائی را از شیشه طلب می نماید. به موازات پیشرفت تکنولوژی،تولید شیشه می توان فضاهای بسیاری را به پنجره اختصاص داد و در عین حال، کاملا کنترل روشنائی و ورود و خروجانرژی را تحت اختیار داشت. شیشه با انواع مختلف، کاربردهای گوناگون و رشد روزافزون، دارای استفاده بسیار متنوع درزمینه های مختلف بویژه حوزه ساختمان سازی و معماری می باشد. کاربرد شیشه های رنگی و نوری در معماری از نظرایجاد پویایی فضایی و منحصر به فرد بودن فضا از اهمیت بالایی برخوردار است. شیشه دی کرویک نوعی شیشه است کهبا لایه نازکی از فلز پوشیده شده است که باعث تغییر رنگ سطح شیشه بسته به زاویه دید می شود. رنگ شیشه بستگیبه تابش طول موج های مختلف نوری دارد که از سطح شیشه عبور می کند یا از سطح شیشه می پرد، بنابراین اثراتمتفاوتی از شکست رنگ ایجاد می کند. جلوه های ایجاد شده امکانات مختلفی را در طراحی ساختمان ها و بهبود کیفیتزیبایی شناسی فضای داخلی فراهم می کند. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی و اسنادی، موضوع مورد تحقیق،بررسی و مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، شیشه دو رنگ ، دی کرویک ، ساختمان ها ، نور ، انرژی