حکمت هندسه در معماری مساجد دوره صفویه اصفهان

هنر و معماری اسلامی حاکی از جایگاه و کاربست علمی و کمی هندسه است. این حاکمان و ریاضیدانان اسلامیبوده اند که هندسه را از حیث نظر و عمل به معماران آموزش داده اند. مهم ترین هدف استفاده صحیح براساساصول معرفتی و حکمی برای شناخت حقیقت است که اتصال و آمیزش آن با صناعات، به هنر و معماری جهت وطریق معرفتی و علمی بخشیده است. روش تحقیق بکار رفته در این نوشتار، تحلیلی- توصیفی بوده که در این راستا، اسناد و مدارک مکتوب به همراه مطالعات میدانی موردبررسی قرارگرفته است. نتایج بررسی ها حاکی از آناست که حکمت به واسطه هندسه در هنر و معماری اسلامی بر اساس مبانی جهان شناختی عالم مثال به سویحقیقت متافیزیکی خود سوق داده می شود. با توجه به متعالی بودن بعد باطنی هندسه اصل استفاده صحیح ازجانب حکمت و دانش در کاربرد هندسه مشخص است. این موضوع باید در آموزش های هنری معماری جایگیرد و طراحان را از حیث فلسفی به میزانی متبحر سازد که بتوانند هندسه را نه فقط در ظاهر بلکه در عالموجود و باطن پیاده سازند.

کلیدواژه ها:

هندسه ، گنبد ، مسجد ، حکمت ، مسجد امام اصفهان