ارتقاء کیفیت زندگی سالمندی در مراکز جامع تخصصی توانبخشی و سلامت سالمندان با کاربست روانشناسی محیط

زمینه و اهداف : هدف از این پژوه ش؛ با افزایش بیش از پیش سالمندی، معماری و طراحی هماهنگ با فاکتورهای مطرحشده معماران، طراحان و روانشناسان محیط برای استفاده کنندگان میباشد، همچنین فراهم آوردن نیاز کاربرانسالمندان و معرفی مرکز جدید توانبخشی و سلامت سالمندان با آنچه در معماری طراحی و اجرا ء میشود. مواد و روش ها:برای دست یافتن به اطلاعات ملزوم از روش کتابخانه ای- میدانی بهره گیری شده است. پژوهش در جهت ارتقا ء سطح کیفیت زندگی سالمندی و بهبود هماهنگی طراحی فضا با بهره گیری و توجه به معیارهای روانشناسی محیط به روشکیفی و توسعه ای می باشد. یافته ها: پژوهش پیشرو بیانگر آن است که ارائه مرکزی جامع مختص توانبخشی و سلامتسالمندان باتوجه به نگاه عمیق به مقوله روانشناسی محیط طراحی، بهبود و اجرا ء شود چرا که، اهمیت و بررسیفاکتورهای مربوط به حیطه مذکور تا ثیر چشمگیری در ارتقاء سطح کیفیت زندگی سالمندی، افزایش حضور در جامعه وکاهش از کار افتادگی و استقلال سالمندان دارد. نتیجه گیری: باتوجه به افزایش سالمندان و اهمیت این موضو ع و توجه بهنظریه های نظریه پردازان در حیطه روانشناسی محیط در خصوص سالمندان، عمدتا فرزندان به دنبال فضایی مناسب(مراکز جامع توانبخشی و سلامت) جهت آسایش و آرامش والدین خود در بازه سنین سالمندی هستند که بتواندپاسخگوی نیازهایشان هم باشد. مرکزی روزانه در کنار آسایشگاه و خانه سالمندان جهت استفاده مستقل سالمندان ازحق طبیعی خود در محیط اجتماعی (خدمات درمانی و توانبخشی، خدماتی و رفاهی، ورزشی و تفریحی و دیگر خدمات)بصورت یک جا و همزمان امکان پذیر می کند.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، روانشناسی محیط ، ارتقاء کیفیت زندگی ، توانبخشی