مدلسازی فیزیکی بررسی نقش حفرات در تغییر مدول تغییر شکل پذیری و مقاومت سنگ

با توجه به وجود پروژ ههای بزرگ زیربنایی در منطقه زاگرس خصوصاً سدها و نیروگاه های برقابی، تعیین پارامترهای مهندسی توده سن گهای سازند آسماری، توجهات گسترده ای را به خود جلب کرده است. از جمله ویژگ یهای این سازند، وجود حفرات میباشند که بسته به شکل وموقعیت آنها باعث کاهش مقادیر پارامترهای مقاومتی و تغییرشکلی در سنگ میگردند. در این تحقیق برای مطالعه میزان حفرات بر مدول تغییر شکل پذیری و نیز مقاومت تک محوری سنگ، از مدلسازی آزمایشگاهی استفاده شده است. نمونههای متخلخل از گچ و گرانولهای کروی فوم با قطرهای 4 و 6 میلیمتر ساخته شد. محدوده تخلخل نمونه های ساخته شده برای مقاومت ت کمحوری صفر الی % 45 و برای مدول ارتجاعی صفر الی 30% م یباشد. با توجه به آزمای شهای انجام شده، میزان مقاومت تکمحوری و مدول تغییر شکل پذیری با افزایش حجم حفرات کروی بصورت نمایی کاهش مییابد. همچنین با افزایش اندازه حفرات از 4 به 6 میلیمتر در نمونههای با درصد تخلخل یکسان، میزان کاهش مقاومت تکمحوری و مدول ارتجاعی کمتر از 7 درصد می باشد

کلیدواژه ها:

حفرات بزرگ ، مدول تغییرشکل پذیری ، مقاومت تک محوری ، مدلسازی آزمایشگاهی