مطالعه تطبیقی شاخص های زیست پذیری محله های شهری(مطالعه موردی: کلانشهر کرمانشاه)

در چند دهه گذشته علیرغم رشد اقتصادی و شهرنشینی سریع، بسیاری از مسائل شهری مانند جرم و جنایت، آلودگیهوا، حمل ونقل ترافیکی و امکانات عمومی نامناسب و همچنین تفاوت های اجتماعی و فضایی در مناطق شهری به وقوعپیوسته که چالش های بزرگی برای زیست پذیری شهری ایجاد کرده است. به همین دلیل دیدگاه های توسعه به سویزیست پذیری شهری معطوف شده است. در این خصوص تحقیق حاضر با هدف سطح بندی محلات ۱۰ گانه منطقه ۲ (باجمعیت ۱۰۶۱۹۶ نفر) کلانشهر کرمانشاه از نظر زیست پذیری به روش اسنادی-میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه محققساخته در قالب طیف لیکرت با روایی و پایایی قابل قبول در میان ۳۸۳ نفر از ساکنین محلات مذکور به عنوان حجمنمونه، صورت گرفته است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آنتروپی شانون و مدل ویکور استفاده شد. نتایج تحقیق نشانمی دهد از نظر شاخص زیست پذیری، محلات فرهنگیان فاز ۱ ، علوم پزشکی، کشاورزی، مسیر نفت، جلالیه، مهدیه،تاکسیرانی، شهرک امام، دولتآباد و دیزل آباد به ترتیب در رتبه های اول تا دهم قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، محلات شهری ، کلانشهر کرمانشاه ، آنتروپی شانون ، ویکور