بررسی رابطه توانمندسازی شغلی با رضایت شغلی و خلاقی ت معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه توانمندسازی شغلی با رضایت شغلی و خلاقیت معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش پژوهش توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش از معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران تشکیل شده است که بر اساس جدول کرجسی مورگان – ۳۵۷ نفر آنان ه روش نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه بوده است به این صورت که برای سنجش توانمندسازی شغلی از پرسشنامه شورت و راینهارت ( ۱۹۹۵ )، برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه اسمیت و همکاران ( ۱۹۶۹ ) و برای سنجش خلاقیت از پرسشنامه رند سیپ ( ۱۹۷۹ ) استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرمافزار SPSS استفاده شده است. نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین توانمندسازی شغلی با رضایت شغلی و خلاقیت همبستگی مثبت وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که توانمندسازی قابلیت پیش بینی و تاثیرگذاری بر رضایت شغلی و خلاقیت معلمان را دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی شغلی ، خلاقیت ، رضایت شغلی ، معلمان ابتدایی