اثربخشی طرحواره درمانی بر افکار تکراری در مورد آینده در زنان سرپرست خانواده

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر افکار تکراری در مورد آینده در زنان سرپرست خانواده انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان سرپرست خانواده مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بوده است. سپس با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر از زنان سرپرست خانواده انتخاب شده اند و با گمارش تصادفی در گروه آزمایش ( ۱۵زن) و گروه کنترل ( ۱۵ زن ) قرار گرفته اند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه افسردگی استفاده شد گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخلات طرحواره درمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. یافته های پژوهش پس از اجرا نشان داد که در گروه آزمایش، میزان نمرات افکار تکراری در مورد آینده در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که، طرحواره درمانی بر افکار تکراری در مورد آینده در زنان سرپرست خانواده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، افکار تکراری در مورد آینده ، زنان سرپرست خانواده.