رابطه عوامل و وجوه ا لگوی پنج عاملی شخصیت با شادکامی و سلامت روانی و جسمانی

مقدمه: پژوهشگران شادکامی را به بهزیستی روانشناختی، بهزیستی روانی یا بهزیستی ذهنی تعریف کردهاند در سالهای اخیر برای تبیین علل و پیامدهای شادکامی تلاشهای زیادی انجام شده است اگرچه بیشتر این بررسیها بر عوامل جمعیت- شناختی و دیگر متغیرهای اجتماعی- اقتصادی تمرکز کردهاند، پژوهشهای کنونی، شادکامی را برآورده از ویژگیهای شخصیتی افراد میدانند. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی رابطه عوامل و وجوه الگوی پنجعاملی شخصیت با شادکامی، سلامت روانی و جسمانی میپردازد. روش: در این بررسی توصیفی، 359 دانشجو( 182 مرد و 177 زن) که با روش نمونهگیری تصادفی- طبقهای- چند مرحله- و سه NEO ای از میان دانشجویان دانشگاه آزاد و پیامنور سنقر انتخاب شدند، به پرسشنامه تجدیدنظر شده شخصیت مقیاس درجهبندی فردی(شادکامی، سلامت روانی و سلامت جسمانی) پاسخ دادند. دادهها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافتهها: شادکامی و سلامت جسمانی با برونگرایی و وظیفهشناسی ارتباط مثبت و با روانرنجورخویی رابطه منفی نشان داد. سلامت روانی با برونگرایی، توافق و وظیفهشناسی ارتباط مثبت و با روان رنجورخویی ارتباط منفی داشت. هم چنین شادکامی با سلامت روانی و جسمانی ارتباط مثبت داشت. نتایج تحلیلهای رگرسیون گام به گام نیز نشان دادند که متغیرهای روانرنجورخویی، گشودگی به تجربه و برونگرایی، شادکامی و سلامت جسمانی را پیش بینی میکنند. سلامت روانی نیز توسط متغیرهای برونگرایی، روانرنجورخویی و گشودگی به تجربه پیشبینی میشد. البته تنها تعدادی از وجوه هر عامل قادر به پیشبینی معنیدار متغیرهای ملاک بودند. نتیجهگیری: هم سو با نتایج سایر پژوهشها، برونگرایی بالا و روانرنجورخویی پایین از پیشبینی کنندههای مهم شادکامی و سلامتی روانی و جسمانی به شمار آمدند.

کلیدواژه ها:

الگوی پنجعاملی شخصیت ، شادکامی ، سلامت روانی و جسمانی