بررسی نقش تنگ ها در افزایش شکل پذیری ستون های بتن آرمه

با توجه به استفاده روز افزون از سازه های بتنی و به دلیل نیاز به در اختیار داشتن اطلاعاتی مانند ظرفیت باربری، شکل پذیری و مودخرابی در این نوع سازه ها بدون انجام آزمایشهای گرانقیمت و وقتگیر نیاز به بررسی رفتار غیر خطی سازه های بتنی به صورت تحلیلی می باشد. علیرغم رشد روزافزون استفاده از بتن، این ماده به دلیل طبیعت شکننده اش که دلیل اصلی شکست انفجاری آن در فشار می باد ماده ای نسبتا ناشناخته به شمار می آید. به دلیل اهمیت میزان انعطاف پذیری و ظرفیت جذب انرژی در سازه ها علی الخصوص تحت تاثیر بارهای جانبی باید به دنبال روشهایی بود که شکل پذیری سازه های بتنی را افزایش داد. با کنترل انبساط جانبی بتن به شکل دورگیری و محصور کردن آن می توان مقاومت و انعطاف پذیری بتن را به میزان قابل توجهی افزایش داد. یکی از متداولترین روشهای محصور کردن اعضای بتنی استفاده از تنگ های راست گوشه می باشد. در این تحقیق به منظور مطالعه اثر دورگیری تنگ ها در افزایش مقاومت و شکل پذیری ستونهایی بتن آرمه با تحلیل به روش المان محدود لایه ای غیرخطی و با به کارگیری روابط مشخصه بتن در قالب تئوری هیپوالاستیسیته به بررسی رفتار این سازه ها پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

بتن آرمه ، المان محدود غیر خطی ، ستون ها ، دورگیری ، شکل پذیری ، باربری