مدل یابی ارتباط حمایت تحصیلی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی بیصداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان ابتدایی سیستان بلوچستان

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط حمایت تحصیلی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی بیصداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی سیستان بلوچستان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است. از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسینعلی (۱۳۹۱) و پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی مک کیب و تروینو (۱۹۹۷)، پرسشنامه حمایت تحصیلی ساندز و پلاکت (۲۰۰۵) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از حمایت تحصیلی به سوی سرزندگی تحصیلی معنیدار بود، در کل بیصداقتی تحصیلی نمیتواند به عنوان متغیر میانجی بین حمایت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنیداری برای مسیر حمایت تحصیلی به سرزندگی تحصیلی میتوان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنیدار بوده و حمایت تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنیداری دارد.

کلیدواژه ها:

حمایت تحصیلی ، بیصداقتی تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی